47. De bosrand

46. De zuurgraad (pH) van de bodem

De bosrand is het meest productieve deel van een bos, en ook het meest biodiverse. Het plaatje hierboven is stiekem geen bosrand, maar een weergave van de natuurlijke successie. Je snapt waarschijnlijk wel waarom hier veel diversiteit is: elk organisme hoort ergens in de successie thuis en vindt dus makkelijker een plekje. Of je nou van een extreem bacterie- of extreem schimmeldominante bodem houdt, of iets er tussenin: het is er. Of je nou van celluloserijk materiaal houdt of van ligninerijk materiaal: het is er allemaal. Of je nou nectar, blaadjes, zaden, noten, bloemen, of wat dan ook graag eet: het is er.

Als de bosrand op het zuiden is gericht, wordt er ook wordt er maximaal gebruik gemaakt van fotosynthese. De zonminnende planten kunnen in de zon staan, terwijl de schaduwminnende planten en struiken en plekje in de schaduw kunnen krijgen. Of in de halfschaduw.

Met een slimme planning kun je een ongelofelijke biodiversiteit huisvesten, mits ze hun niche vinden, ze te eten en te drinken hebben en je ze zo min mogelijk verstoort. Het is zo simpel allemaal.

48. Streven naar een dynamisch evenwicht